Klan-dum

 

YÜZÜKLERİN EFENDİSİNDE BİR KARGAŞA

Köprüde karşılaşmış iki inatçı keçi. Aman! Yanlış söyledim, köprüde Balrog ve Gandalf karşılaşmış ve savaşa başlamışlar. O anda köprü kırılmış ama Nazgullar ve Sauron kalmış. Ve de yüzük. Yüzüğü takan Sauron...

-Yeter artık! Bu başka bir hikâye başka zaman anlatılmalı.

RAFADAN

 

Bir gün bir Rafadan Yumurta yaşarmış. O Rafadan Yumurta çok maceracıymış. Rafadan Yumurta insanlar tarafından yenilmemek için kendini zor kurtarıyormuş. Bir gün Hüseyin adındaki bir çocuk kahvaltıda rafadan yumurta olduğu için çok sevinmiş. Ama çocuk onu yiyeceği için Rafadan Yumurta'nın başına ağrılar girmiş. "Buradan nasıl kurtulacağım!" diye bağırmaya başlamış.

Hüseyin çayından bir yudum aldığı sırada Rafadan Yumurta koşmaya başlamış. Rafadan Yumurta çok hızlı koşabiliyormuş. Büyüdüğünde çita olmak istiyormuş. Nihayet evden kaçmış. Ama evin bahçesinde bir köpek varmış. Köpek onu yemek için koşunca köpeğin sırtına bir hamlede atmış.

"Hadi bakalım, deh dıgıdık dıgıdık!.." demiş. Köpek şaşkınlıktan gözlerini kocaman açmış. "Ama ben bir köpeğim," demiş. "Nereden biliyorsun?" diye sormuş Rafadan Yumurta. Köpek nereden bildiğini hatırlayamamış. "Eh, iyi madem," demiş ve dıgıdık dıgıdık koşmaya başlamış.

Rafadan Yumurta çita olamamış belki ama köpekatıyla maceradan maceraya koşan bir süper kahraman olmuş.

AYIN HİKÂYESİ

Merhaba çocuklar,

Ben bir ayım.

Yani öyle aylardan değil. Mart ayı falan da değil. Boz ayı falan da değilim. Ben bildiğiniz oyuncak boz ayılardanım. Ah, yine yanlış mı söyledim! 

Neyse biz asıl hikâyemize geçelim. Şimdi bir tane çocuk elinde kumandasıyla geldi yatağına. İsmini biliyordum, Hüseyin idi. Çok tatlı bir çocuk. Güzel bir civciv.

Açtı kumandasıyla beni hem de dolunay. Uyudu güzelce miyav miyav. Sonra annesi babası geldi ama daha geç değil miydi? Çocuk kalktı hemen. Annesi babası dedi ki: " Hadi oğlum gidiyoruz! Hem de Kâbe'ye."

Sonra çocuk pencereyi açtı gözüm kamaştı.

Benmişim güneş sanki hop diye zıpladı aşağı. Çünkü çocuk beni kavramıştı bir vinçti sanki.

Sonra çantasına attı. Yanlış söyledim atmadı koydu. Sonra hazırlandılar Kabe'ye gittiler.

Kâbe'nin etrafında döndük. Bir döndük, bir durduk, bir döndük, bir durduk... Bunu yedi kez tekrarladık. 

Neyse burası Mekke'ydi. Sonra Medine'ye gittiler.

Orada çok ağladım. Her yer denize döndü.

Çünkü burada Peygamberimiz ölmüş. Ühüü ühüü... Görüşürüz arkadaşlar. Ayyhhh!.. Benim de çok uykum gelmiş. Hoorrrr...

MİNİK GÜLENYÜZ İLK DEFA RAMAZAN'A GELİYOR

Minik Gülenyüz "Aaauuuhhh!" diye esneyerek uyanmıştı. Sonra yatağından bir fırladı. Kahvaltısını etti. Günler günleri kovaladı kahvaltısını edince. Sonra Ramazan ayına geldi. Minik yavru tam tatlı uykusundayken;

"Güm güm güm, 

Ramazan geldi Ramazan!

Peynir, ekmek yemeyin,

Sofranızda  hurmayı unutmayın!" 

Gülenyüz korkudan fırlamıştı. Ramazan davulcusu bütün dünyayı ayağa kaldırdı. "Bu da ne!" diyerek annesine sarıldı. 

Annesi "Oğlum niye korkuyorsun?" diye sordu. "Anne canavaaar!" dedi minik gülenyüz. "O Ramazan davulcusu, Ramazan geldi!" dedi annesi gülümseyerek. "Yaşasın Ramazan'ı tanıyorum!" diye sevindi minik gülenyüz. 

Bu hikâye de burada bitti. Görüşürüz arkadaşlar. Yorum yazmayı sakın unutmayın.😉

SEVİYORUM AİLEMİ SEVİYORUM

Her gün abimle dışarı çıkarız. 

Abimle resim çizeriz. 

Abimle kitap okuruz. 

Abimle uyuruz. 

Abimle yemek yeriz. 

Her şey abimle. 

Abimi o kadar çok seviyorum ki bilemezsiniz. 

Onu çok ama çok severim. 

Abimi ne kadar sevdiğimi hiç bilmezsiniz. 

Hep abimi mi seviyorum? 

Bizim evin ressamı Hasan'ı da çok severim. 

Bir de kendimi tanıtmayı unutmuşum. 

Ben Hüseyin. 

Evimizi, ailemizi, her şeyi severim ben. 

Görüşürüz.

SULTAN BEY'İN HİKAYESİ-6

Bir köyde saray varmış.

Hemen yanı başında bir şelale varmış.

Orada sultan varmış.

Çok iyiymiş.

Askerine demiş:

"Nehirden su toplayın!"

Ama hiç biri toplamamış.

Vezire, "Topla!" demiş.

Vezir toplamak istememiş.

Ama padişahmış bu sözünü dinlemek gerekirmiş.

"Bari toplayayım!" demiş.

Sonrasında ölmüş. Vah vah!

Sultan Mahmut geçmiş yerine.

Hadi hayırlı olsun.